Handleiding - Hoofd van politie en vredesambtenaren volgens Gewoonterecht

Hoofd van politie en vredesambtenaren volgens Gewoonterecht

Dat brengt ons tot het sleutelaspect van de rechtspraak van het Gewoonterecht: De politionele arm. Zonder deze kan de rechtspraak niet functioneren.

In de Engelstalige wereld is het Gewoonterecht als traditionele rechtsvorm nog zichtbaar: daar wordt in kleine gemeenschappen de politie nog samengesteld door gekozen mensen uit die gemeenschap aan te stellen.

De taak (functie) van het hoofd van politie volgens Gewoonterecht is volledig sluitend:

• Voorzieningen treffen voor de veiligheid van de jury,

• Het overhandigen van de dagvaarding en het gerechtsbevel om te verschijnen,

• Het in hechtenis nemen van de gedaagde indien noodzakelijk,

• Tenslotte het uitvoeren van het vonnis van de rechtbank.

  Het hoofd van politie voert deze opdrachten niet alleen uit, maar met een team van medewerkers, dat hij aanstelt. Zo'n ¨posse¨ (troep) is een denigrerende term die in feite verwijst naar een belangrijk traditioneel gebruik van het inzetten van alle gezonde mannen van een gemeenschap, om een ieder te stoppen die een misdaad heeft begaan. Het woord ¨posse” komt van de Latijnse term ¨pro toto posse suo¨ hetgeen betekent ¨Het uiterste doen wat in iemands vermogen ligt¨. Dit komt overeen met hetgeen een auteur ooit schreef:

Van alle mensen die het slachtoffer waren van een misdaad in Anglo-Saksisch Engeland werd verwacht dat ze flink tekeer zouden gaan tegen de misdadiger en hem zouden aanhouden; op het horen van hun geschreeuw werd er van iedere gezonde man van de gemeenschap verwacht dat hij zijn uiterste best zou doen (pro toto posse suo) om de dader te achtervolgen en hem gevangen te nemen als een ¨Posse” (groep). -1215: The Year of Magna Carta by Danziger et al (2003)

De gewoonte om mensen uit hun eigen gemeenschap te kiezen voor bepaalde taken is met andere woorden dus voortgekomen uit het vertrouwen dat iedereen in een gemeenschap de verantwoordelijkheid heeft om zichzelf en zijn naasten te beschermen. Het hoofd van de politie is daarbij de dienaar van de gemeenschap, die uit hen voortkomt, verantwoording afleggend aan en corrigeerbaar door hen en niet een externe macht over hen.

Onderdeel van de macht van zo'n hoofd van politie is dat hij mensen kan aanstellen als zijn medewerkers, waaronder andere politieambtenaren die nu nog in dienst zijn bij juist die instituties die nu genoemd zijn en vervolgd worden in de Gewoonterecht rechtbanken. Dit is in het bijzonder een belangrijke actie en tactiek in dit vroege stadium van ontwikkeling van onze lokale Gewoonterechtspraak, omdat het juist de kracht van het systeem waar wij ons tegen verzetten, tegen zichzelf inzet.

Om een voorbeeld te geven, als er vanuit Gewoonterecht een dagvaarding of arrestatiebevel tegen een kerk of overheidsinstantie moet worden afgeleverd, dan zal het hoofd van politie eerst een kopie er van bij het lokale, bestaande politiebureau afgeven, met een begeleidende oproep tot assistentie, waardoor deze agenten onder de jurisdictie van het Gewoonterecht worden gebracht. (Zie forumducumenten annex B). Deze zijn dan genoodzaakt om hun verantwoordelijkheid op te nemen en de gevraagde assistentie te verlenen en zullen dan ook de eed van het Gewoonterecht moeten afleggen.

Indien zij enig moment weigeren, dan worden zij uit hun functie gezet en bevolen de politie niet te hinderen bij het uitvoeren van haar taak. Als ze gehoor geven aan de oproep, dan is de bescherming van de criminelen op hoog niveau plotseling weggevallen.

Zo een confrontatie is in werkelijkheid een enorm getouwtrek tussen twee tegenover gestelde rechtssystemen: een enorm “leermoment”.

Op dergelijke momenten is het belangrijk om gebeurtenissen vast te leggen en in de media te verspreiden.

Op momenten dat deze tactiek is uitgevoerd in Canada, was het resultaat steeds hetzelfde: de politie trekt zich terug en grijpt niet in. Steeds weer heeft niemand ingegrepen als er vreedzaam geprotesteerd werd en kerken bezet werden die verantwoordelijk zijn voor de dood van indiaanse kinderen.

In een geval heeft een oudere politieman zelfs gezegd, dat als de kerk zulke misdaden had begaan, hij de plicht zou hebben om de verantwoordelijken te helpen arresteren.

Om nog eens met de woorden van Sun Tzu te spreken, om een vijand te verslaan, moet je hem eerst leren kennen; en zulke kennis kan alleen verkregen worden door in contact met elkaar te treden. “Provoceer ze om hun reacties te leren kennen. Prik ze om hun sterkte en zwakte te testen. “Bevecht ze niet maar wees slimmer”.

Vredesbewaarders van Gewoonterecht geven de macht terug aan het volk door ze hun eigen autoriteit terug te geven. Daardoor trotseren ze de status quo en haar op elite gebaseerde recht, door het ondermijnen van de onberekenbare uitvoerende macht die de uiteindelijke en ultieme kracht van de staat vormen.

Kortom, het Gewoonterecht is het zaadje van de fundamentele sociale en gemeenschappelijke transformatie, en niet alleen een wapen voor de onderdrukten.